Dilemma

Wat een eer, ik mag gaan bloggen voor arts in spe! 

Jullie trouwe lezers wisten het natuurlijk al lang en overtuigde mij van mijn schrijfkwaliteiten. Ik geloofde jullie wel en voelde me trots maar ja, jullie blijven wel m'n naasten, zijn jullie wel echt kritisch?  De eerste onbekende die is over m blog zei was een oogarts, ze zei dat ik goed kon schrijven en dat het zo lekker weglas. En dat ik vooral door moest gaan met schrijven, ook in Nederland.  M'n zelfvertrouwen groeide en dacht over een groter publiek. Gemiddeld lezen 150 mensen mijn blog, ik weet niet precies wie dat allemaal zijn en er zijn inmiddels ook aanmeldingen voor m'n mailingslijst van mensen die ik niet ken maar het is niet genoeg; ik besloot twee weken geleden de stoute schoenen aan te trekken en arts in spe te mailen. Ik weet niet precies wat ik verwachtte maar ik was intens blij met het bericht: "Je schrijft erg goed, en het zijn heel interessante onderwerpen waar je over schrijft". Waar ik niet over na had gedacht waren de consequenties van groot publiek. "Kritische bloggers adviseren we eigenlijk om onder pseudoniem te bloggen, we hebben een groot publiek, en blogs komen ook vaak bij opleiders terecht." Ik val onder de categorie kritische bloggers blijkbaar en zit nu in dilemma; Nicole of pseudoniem? Ik vraag jullie hulp!

Ik ben me natuurlijk wel bewust van mijn kritiek. Maar moet ik me daardoor anders voor gaan doen dan dat ik ben? Moet ik in het geheim mijn mening gaan bloggen of mag ik gewoon trots zijn op wat in schrijf? Is mijn kritiek té erg en komt mijn vervolgopleiding in gevaar of waarderen opleiders mijn opvattingen. Het gaat tot nu toe natuurlijk voornamelijk over de verschillen tussen Nederland en het buitenland en tot zo ver zal mijn bereik niet reiken. Onder pseudoniem bloggen heeft als voordeel dat het mij nooit zal schaden, ervan uitgaande dat niemand een Leidse coassistent die naar Zuid Afrika, Suriname en Malawi gaat herkent. Maar wat krijg ik ervoor terug? Het gaat voornamelijk om de eer te mogen schrijven voor een blad dat bijna elke medici leest. Is die eer niet weg als ik opeens een andere naam heb? Wordt het niet onnodig ingewikkeld om me voor te doen als iemand anders of neem ik onnodig risico door te bloggen onder mijn eigen bijna doktersnaam? Ik ben nogal van de gok wagen, niet bang zijn maar gaan; het heeft me op fantastische plekken in de wereld gebracht maar nu weet ik het even niet... Jullie lezen mijn blog en kunnen misschien beter beslissen of ik té kritisch ben en mij hierin adviseren. Ik weet niet of ik ernaar zal luisteren, ik blijf een Fiolet; eigenwijs en trots. Trots op een naam boven een blog gelezen door duizenden mensen. Adviseren jullie mij onder pseudoniem te bloggen, dan graag met een mooie naam (enkel voornaam); mijn nicknamen in Nederland en die mij hier gegeven zijn lijken me niet toepasselijk... 

Ik kijk uit naar jullie mening. Laat een bericht achter, app me, mail me of bereik me via Facebook. Ik hoor het graag in grote aantallen! 

Voor nu in ieder geval nog vol trots,

Nicole